فرآوری قهوه به روش خشک:
فرآوری خشک که به نام های قهوه طبیعی یا شسته نشده هم شناخته می شود،قدیمی ترین شیوه فرآوری قهوه است. در این روش گیلاس های قهوه پس از برداشت تمیز شده و سپس زیر آفتاب پهن می شوند تا خشک گردند گیلاس های برداشت شده معمولا برای تفکیک میوه های رسیده از نارس و میوه های آسیب دیده و پاک سازی خاک و برگ طبقه بندی و تمیز می شوند .این کار معمولا ازطریق غربال کردن دستی انجام می شود. گیلاس های رسیده همچنین میتوانند به وسیله شناور شدن در کانال های شست وشو در نزدیکی زمین های خشک کردن قهوه جدا سازی شوند.
گیلاس های قهوه روی زمین ، حصیر یا سطوح بتنی زیر آفتاب پهن و مرتب زیر رو می شوند .تا پایان مرحله خشک شدن ،به طور مداوم دانه ها از نظر کپک زدن برسی و کنترل می شوند. ممکن است 4 هفته طول بکشد تا دانه ها به طور رطوبت بهینه (البته با توجه به وضعیت هوا)برسند. اکثرا به جز پهن شدن در زیرآفتاب به منظور بالا رفتن سرعت، ماشین های خشک کن نیز دانه هارا خشک می کنند. عملیات خشک کردن ،به دلیل تاثیر گذاری در کیفیت نهایی، مهمترین مرحله فرآوری میوه قهوه به حساب می آید.
قهوهای که بیش از حد خشک شده باشد ،شکننده بوده ودر طی مرحله پوست گیری دانه های شکسته تولید میکند . قهوه های که کاملا خشک نشده باشد ،محیطی مرطوب و مناسب را برای رشد باکتری و قارچ ها فراهم می کند. گیلاس های خشک شده در حجم های مختلف در سیلو ها نگهداری می شوند تا زمانی که به کارخانه رفته و مراحل پوست کنی ،جدا سازی ،درجه بندی و بسته بندی انجام شود.روش خشک ، برای 90% قهوه های که در برزیل و بیشتر قهوه های که در اتیوپی ،هایتی ،پاراگوئه و برای قسمتی از قهوه های روبوستا نیز از این روش استفاده می شود . این شیوه برای مناطق بارانی و جاهایی که رطوبت اتمسفر بالا است،عملی نیست.